Merhaba arkadaşlar bir kampanyam daha başlamak üzere. Bazı site tanıtım yazılarımı yazarken söylüyorum eğer bir işte kadın eli varsa o anında farkediliyor işte sitemiz manili.com bu sitelerden biri

Kimdir Manili okuyalım

mainili Hakkında

1983 yılının sıcak temmuz sabahında doğan tipik bir yengeç burcuyum. Herşeyde erken davrandığım gibi doğum içinde erken davrandım, 8 ay dolmadan…

Herzaman ortamın yaramaz – annelerin “sana onunla görüşme demedim mi ” dediği, öğretmelerin hergün velimi çağırdığım kişi olmuştum.

Babama tasarımcı olacağımı söylediğimde bana aç mı kalmak istiyorsun demişti – evet türkiyede tasarımcı veya sanatçı olmak bu demekti. Bana kesinlikle para kazandıran bir mesleğim olmasını ve bundan sonra istediğimi yapmamı söylemişti. Hayatım boyunca hep asi olmuştum ama nedense babamın bu söylediğini kabul etmiştim. Abim gibi doktor olup insanlara yardım edip en azından bir kase çorbalarını içerken sanatımı yapacaktım. Ama türkiyede sanatçı olmak kadar doktor olabilmek de zordu.

Ben de mühendis oldum. Ve okul bittiği gibi kendimi emekliye ayırdım. İşte isteğimi yapmak için tam zamanı.

Mühendis olabilmek için yaptığım ağır çalışma ve mühendislik okurken uykusuz çalışmalar, bana sanat yapabilmek için hiç zaman vermedi. Elimde sadece yapmak istediğim şeye olan tutkum vardı. Ne eğitim ne pratik… sadece istek…

Nedenini tam olak anlayamadığım hastalığım borderline personality diorder nedeniyle hep zor olan hayatım – ve bu nedenle insanlara zoluk çıkardığım – bana bir iyilik yapmıştı. Flashbackler ve görüntüler görüyordum ama bunlar gerçekçi bir dünya da değildi. Sanki fantastik bir film setinin dünyasında olayları tekrar tekrar yaşıyorudum. Havanın bir dokusu, hislerin ise renkleri vardı. Herşeyin bir sembolü vardı kafamda. Olayları böyle görünce bunları çizmek ihtiyaçtan öteydi. Tek sorunumuz çizimle ilgili hiçbir bilgimin olmamasıydı. Elinde defter sayfaları ve rotring kalemim vardı…çöp adamlar çiziyordum… ne bir kitap nede başka bir şey… gelişti - hep şunu söylerdim, yapanların uzuvları varsa benim de var, yapanlardan eksiğim sadece pratik. – ozaman çizdim ama çok değil, sadece bi yıl…sonra kendi görüntülerimi dökmeye karar verdim. Ve sonra bunları internet sayesinde paylaştım…ne diyebilirimki…

Şimdi bu siteyi yaptım, bu işten kazanmak oldukça umut verici…kafamın içini gösterebilmek ise paha biçilmez…

Hayatımın asıl dönüm noktası eşimle tanışmaktı, inanılmaz bir adam – Engin Kavrak – müzisyen ve yazar. Bana hayatla ilgili bambaşka bir bakış açısı getirdi… benim için mi gönderilmişt...

Şu anda aşkımla birlikte karmakarışık istanbulun dışında bir dağ köyünde, kahve, melissa, ve bergamut kokulu evimizde sanat yapıyoruz. Yine aynı yerde bir fotoğraf stüdyomuz var.

Hayatımız sevdiğimiz bir döngüde sürüyor, ikimizde psikotikliğimiz ve çocuksuluğumuzla yaşıyoruz…bakalım daha neler göreceğiz…